|
بی تو گلشن چو زندونه به چشمم / گلستون آذر ستونه به چشمم بی تو آرام و عمر زندگانی / همه خواب پریشونه به چشمم . . . . . . دور بودن از عزیزان مشکل است / امتحان با وفائی ، در جدائی حاصل است گرچه من دورم ز پیشت ای رفیق/ دوریت دریا و یادت صاحل است . . . . . . ای از خدا رسیده ، ای که تمام عشقی / در چسم خالی من ، روح کلام عشقی . . . . . . نمیدانم گنجشک ها که شبیه هم هستند ، چه طور همدیگر و میشناسن و نمیدانم چند نفر شبیه من هستند که تو دیگر مرا نمیشناسی . . . . . . سیل دریا دیده هرگز باز نمیگردد به جوی / نیست ممکن هرکه عاشق شد مگر عاقل شود . . . . . . من اسیر واژه محبتم ، خالی از کینه دل و حسادتم عاشق دست های با رفاقتم ، زندگی اینجوری داده عادتم . . . . . . روزم خوش است ، چراکه برای تو میخوانم شبم خوش است ، چراکه برای من میخوانی روزگارم خوش نیست ، چراکه باهم نمیخوانیم . . . . . . غمناک ترین ناله دلم ، بهانه دیدن توست ، تو بگو با دل بی قرارم چه کنم ؟ . . . گریه کن ای ابرک من همچون ستاره بر زمین روز میلاد مرا در شب بی صحر ببین . . . . . . عشق است در فال همه ، جز من که دارم واهمه . . . . . . در ان زمان که وفا قصه برف و تابستان است ، و صداقت گل نایابی است به چه کسی باید گفت ، با تو خوشبخت ترین انسانم . . . ؟ . . . کاش میشد همچو آواز خوش یک "دوره گرد" زندگی را بار دیگر ، دوره کرد . . . . . . بعد تو دگر هستی ما پا نگرفت / بعد از تو کسی در دل ما جا نگرفت در کلبه تنهائی خود پوسیدم / بعد از تو کسی سراغ ما را نگرفت . . . . . . به سکوت سد مرداب قسم که تو نیلوفر چشمان منی و دل خسته من میترسد که تو پژمرده شوی که تو مرا به فراموشی شب ها سپری که مبادا به دلم زنگ سیاهی بزنی و به شب های امیدم تو تباهی بزنی . . . گر تو را با ما تعلق نیست ، مارا شوق هست گر تو را بی ما صبوری هست ، ما را تاب نیست . . . . . . زندگی در گذر حادثه هاست ، گاه تلخ است و گهی شیرین است دل ما در پس این تلخی و شیرینی هاست ، صاف و صادق بماند زیباست . . . . . . من غروب غم انگیز خورشید را زمانی دوست دارم که بدانم فردایش تو را میبینم . . . . . . دل من ترانه دارد ، غم عاشقانه دارد / به هوای روی ماهت ، همه شب بهانه دارد . . . |
ABOUT 
MENU
Home
|
